Projekt Muzeum Morskiego w Szczecinie

Do konkursu zakwalifikowanych zostało 86 projektów wykonanych przez pracownie architektoniczne z kraju i zagranicy. Pierwszą nagrodę zdobyła pracownia Płaskowicki & Partnerzy Architekci z Warszawy. W opinii sądu konkursowego projekt ten najpełniej odpowiada tematowi, jego funkcji, relacji z miejscem i oczekiwaniom związanym z ważną rolą symboliczną projektowanego obiektu, zarówno w topograficznym, jak i kulturalnym pejzażu Szczecina. Przyszłe Muzeum Morskie charakteryzuje się płynnym, rzeźbiarskim kształtem. Długie, poziome pasma nachylonych fasad biegną łagodnie wzdłuż obu boków bryły, kształtując po obu jej stronach przestrzenie atrakcyjne i urozmaicone, zarówno od strony nabrzeża , jak i od strony ulicy Tadeusza Wendy.

Projekt spełnia dwa zasadnicze ograniczenia wynikające z zapisu planu miejscowego zagospodarowania. Pierwsze z nich to zredukowanie obiektu do 14 metrów i wymaganie przykrycia go dachem płaskim, a drugie, to żądanie, aby obrys obudowanej powierzchni przyziemia był mniejszy od powierzchni zabudowy projektu. Autorzy ograniczyli zamkniętą powierzchnię przyziemia poprzez modelowanie bryły nadając jej bardziej rzeźbiarski kształt zbliżony do kształtu kadłuba okrętowego.

Muzeum zostało podzielone funkcjonalnie na trzy pasy: od strony nabrzeża umieszczone są funkcje podstawowe, następnie komunikacja i funkcje pomocnicze, stanowiące swego rodzaju "kręgosłup" budynku, wreszcie funkcje uzupełniające od ulicy Tadeusza Wendy. Bryła budynku została zaprojektowana w taki sposób, by otworzyć widok na Wały Chrobrego. W miejscu "pęknięcia" powstał wielokondygnacyjny, przeszklony hol, który dzieli bryłę na dwie części - ekspozycyjną (głównie dwukondygnacyjną) oraz edukacyjno-administracyjną (trzykondygnacyjną).

Powierzchnie ekspozycyjne zlokalizowane zostały na dwóch poziomach: wystawa zbiorów nautycznych na poziomie 0 oraz muzeum fal na poziomie +1. Przestrzenie wystawowe zaprojektowano jako dwie jednoprzestrzenne, podłużne hale umożliwiające elastyczne kształtowanie ekspozycji i połączone schodami przebiegającymi wzdłuż północnej ściany oraz windą umieszczoną w ramach "kręgosłupa" budynku. Obsługa sal odbywać się będzie poprzez magazyny podręczne połączone z magazynami głównymi. Takie rozwiązanie pozwoli na prezentowanie zwiedzającym gablot z eksponatami w ciągu magazynów podręcznych. Z sali Muzeum nautycznego można będzie ponadto zajrzeć do warsztatu szkutniczego. Część edukacyjno-administracyjna, rozmieszczona na trzech poziomach zorganizowana będzie wokół Kina i otworzy się na wysoki hol, który dodatkowo doświetlony będzie przez świetlik w płaszczyźnie dachu.

Główne wejście znajduje się we wschodniej części, zarówno od strony ulicy Tadeusza Wendy jak i nabrzeża, ponieważ budynek "rozdziela" przeszklony hol otwarty na obie strony. Stworzono będzie także możliwość wejścia z dachu, który z kolei połączony zostanie schodami z mostem, co umożliwia dostęp z każdej strony do projektowanego budynku. Podjazd techniczny (transportowy) przewidziano od strony mostu. Dla polepszenia komunikacji pieszej wprowadzono również schody pozwalające zejść z mostu w stronę wejścia do Muzeum. Budynek zaprojektowano jako konstrukcję stalową, co podkreśla nieco industrialny charakter Muzeum i otoczenia. Systematycznie ustawione ramy przywodzą na myśl konstrukcję kadłuba statku.

Plenerowe wystawy będą mogły odbywać się zarówno wzdłuż nabrzeża, pod mostem oraz na dachu służącym także, jako taras widokowy. Także z jego poziomu może zostać rozwinięty ekran do wyświetlania projekcji na "burcie" Muzeum. Blasku całości powinny dodać cumujący przy nabrzeżu sławne jachty i żaglowce.

Projekt Muzeum jest naprawdę piękny. Pozostaje jednak pytanie - KIEDY ?