STS Siedow to obecnie największy szkolny
żaglowiec na świecie. Jest to 4-masztowy bark wybudowany w 1921 r. w
Kilonii dla firmy F. A. Vinnen. Otrzymał on wówczas nazwę Magdalene
Vinnen II i pływał jako żaglowiec towarowy. Ponadto spełniał on również
funkcje szkoleniowe dla przyszłych oficerów marynarki handlowej, mogąc
zabrać na pokład 60 kadetów.
W 1936 roku Magdalene Vinnen II kupiła
firma Norddeutscher Lloyd z Bremmerhaven i zmieniła nazwę żaglowca na
Kommodore Johnsen. Dzięki dobudowaniu spardeku statek mógł zabrać do 100
kadetów. W czasie drugiej wojny światowej przestał pełnić funkcje
handlowe i pływał w rejsach szkoleniowych po Bałtyku.
Po zakończeniu wojny żaglowiec został w
ramach reparacji wojennych przejęty przez ZSRR i przemianowany na
Siedow, na cześć rosyjskiego polarnika Georgija Siedowa. Po zakończonym w
1952 r. remoncie statku mógł on pomieścić 200 kadetów. Był on
wykorzystywany w celach szkoleniowych przez Radziecką Marynarkę Wojenną,
a w latach 1957 - 1966 prowadził badania hydrograficzne na Oceanie
Atlantyckim jako statek oceanograficzny Akademii Nauk. W czasie tych
podróży również pełnił funkcje szkolne dla kadetów marynarki wojennej.
W 1966 r. został formalnie przekazany
Ministerstwu Rybołówstwa. W latach 70-tych stacjonował w Kronstadt
niezbyt często pływając po Zatoce Fińskiej.
W 1981 r. Siedow został wyremontowany,
zyskując salę balową ze szklaną kopułą, a także salę kinową. Od tego
roku stacjonował w Rydze i pływał w szkolne rejsy, zabierając na swój
pokład studentów szkół morskich z Kaliningradu i Murmańska. W 1991 r.,
kiedy to Łotwa uzyskała niepodległość, Siedow został przeniesiony do
Murmańska, w którym to mieście znajduje się jego właściciel – Państwowy
Uniwersytet Techniczny w Murmańsku.